น่าจะจัดเป็นกลุ่ม UNSEEN ได้นะครับ เพราะเจ้าของยังไม่ได้เปิดให้ชม บ้านหลังนี้ ปัจจุบันก็มีเจ้าของร่วมอยู่หลายคน ซึ่งเป็นปกติสำหรับคนจีนครอบครัวใหญ่
บ้านหลังนี้ อยู่ในแผนที่จะทำ พิพิธภัณฑ์ในอนาคต โดยมีเจ้าของร่วม คนเดียวกับ โรงแรม
หลวงพจน์ บูติค โอสเทล ผมก็เชียร์ให้เกิดขึ้นเร็วๆ การท่องเที่ยวระนองก็น่าจะช่วยด้วยนะครับ
ด้านหลัง ตามที่ เจ้าของ( ร่วม ) ปัจจุบันทราบว่า กำลังทำแผน ทำทางเชี่อมระหว่าง โรงแรม
Luang Poj Boutioue Hostel กับบ้านหลังนี้ ถามจากบอย ซึ่งเป็นลูกหลานของบ้านนี้ทราบว่า แซ่เดิมก็คือแซ่ตั้ง นะครับ
ประตู คนจีนสมัยก่อนด้านใน เขาไม่ได้ล็อกกุญแจครับ แต่ใช้ไม้สอดคั้นระหว่างสองประูตูไว้
 |
| ฟื้นยังเป็นของเดิม |
 |
| เก้าอี้มุก เดี๋ยวนี้หายากแล้ว |
สำหรับด้านในผมไม่ได้เข้าไปครับ แต่มองเข้าไปก็เห็นเก้าอี้มุข ที่เป็นที่นิยมในสมัยก่อนทั้งสองฝั่งรวมถึงรูปเก่าๆ ของตระกูลด้วย
บ้านหลังนี้ก็เป็นอีกหลังที่ ผมชอบนำเพื่อนๆมาวิ่งเล่นกัน สมัยก่อนเขาเลี้ยงหมาฝรั่งหลายตัว และคนเข้าออกบ้านหลังนี้ดูแล้วคึกคัก
สำหรับลานหญ้า หน้าบ้าน ผมมองว่าถ้าจัดการแสดงดนตรี โดยไม่ต้องใช้เวที แต่เป็นลักษณะเก้าอี้นั่งล้อม ฟังเพลง Classical คงได้บรรกาศน่าดู
