เวลาผมเข้าไปในเมืองแต่ละจังหวัดจะมีความรู็สึกว่า แต่ละจังหวัดมีเสน่ห์แตกต่างกันไปครับ อย่างวันนี้ผมไปทำงานที่พังงา เข้ามาทีไรฝนตกทุกที บรรยากาศเมืองพังงาจะเงียบๆหน่อยกลางคืนถ้าพักที่พังงาจะรู้สึกเหงาๆดี เวลาตื่นตอนเช้าๆก็จะเห็นภูเขาหินอยู่ในอ้อมกอดของหมอก ซึ่งจะมาเสนอตัวถึงระเบียงนอน
|
จวนผู้ว่าจังหวัดพังงา |
ช่วงเวลาที่ภ่ายภาพจะเป็นช่วงบ่ายๆเข้าช่วงเย็นแล้ว ก็ยังได้ภาพที่มีหมอกติดมาบ้าง
ภาพที่เห็นเขาเรียกว่าเขาช้าง( หมอบ ) เป็นภูเขาไม่ไกลจากในตัวเมืองซึ่งใหญ่มาก มีสถานที่ท่องเที่ยวอีกจุดหนึ่งที่ผมเคยเขาไปเที่ยวตอนที่เขาเปิดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวใหม่ๆ เรียกว่า ถ้ำพุงช้าง เป็นถ้ำที่ผมประทับใจที่สุดตั้งแต่เคยเที่ยวมาเลยก็ได้ เท่าที่จำได้ผมแวะไปหลังเลิกงานประมาณ 4 โมงเย็นแล้วได้จ้างคนนำทางชาวพม่าเข้าไป ใช้เวลาเดินจากปากทาง
จนทะลุเขาอีกด้านหนึ่งใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง ภายในถ้ำจำได้ว่าใหญ่กว่าบ้านสองถึงสามชั้น ต่บ้างช่วงต้องคลานเข้าไป ระหว่างทางมีธารน้ำไหลตลอด บางช่วงผู้นำทางมาก็นำออกนอกเส้นทางบาง ประมาณว่าเอาใจ ( เขาว่าทางการยังไม่ให้นักท่องเที่ยวเข้าไป ) จุดที่เขาอ้างว่าทางการยังไม่ให้เข้า พอปิดไฟหมดแล้วเหมือนเราอยู่กลางดวงดาวระยิบระยับ ยังจำติดตาได้จนถึงทุกวันนี้ เขาไปในถ้ำแล้วกลางคืนหรือกลางวันก็เหมือนกันเพราะแสงเข้าไปไม่ได้ พอเขาดับไฟจึงรู้ว่าคนตาบอดเป็นอย่างไรแม้มืออยู่บลายจมูกก็มองไม่เห็น ถ้าใครนำผมไปปล่อยไว้โดยไม่ทิ้งไฟฉายให้คงตายอยู่ในนั้นแน่นอน
|
สำนักงานกาชาดจังหวัด สีเหลืองดูเด่นปลกตาดี ( ตึกเก่า ) |
รูปที่ถ่ายมาทั้งหมดอยู่บริเวณเดียวกันครับ